Met 40 man aan de start en onder ideale weersomstandigheden wilden we aanzetten, ware het niet dat onze Jorgen al plat stond. Snel een nieuw superwiel van André gestoken en weg waren we. Maar niet voor lang, op de boulevard had Stephan Bourlou al een leegloper, terug even wachten dus. Na deze valse start dacht iedereen dat we vanaf dan van de pech zouden verlost blijven, maar niets was minder waar. Na de 3de lekke band in Flobecq kwamen we ook nog eens in een onweer terecht. Tot in Ronse was het in de pletsende regen te doen. De weg lag er zodanig nat (en blijkbaar ook glad) bij dat Stephan Bourlau een schuivertje maakte aan het rond punt in Ronse. Gelukkig zonder te veel erg. Vanaf dan begon het terug op te klaren zodat onze kledij (en schoenen) stillekes aan terug konden opdrogen.

Met een strak tempo is er dan naar Doornik gefietst. In Doornik richting Valenviennes is het tempo dan nog wat in de hoogte gehaald. De mooie, schitterende wegen daar helpen er natuurlijk wel wat aan. Aan het keerpunt in Valenciennes zijn er eindelijk wat tempoversnellingen geweest, maar alleen of in een groepje wegrijden zat er niet in. Zelfs wanneer we de kathedraal van Bon-Secours in zicht kregen bleef de ganse groep bij elkaar. Een poging van de voorzitter om het tempo wat in de hoogte te halen bleef onbeantwoord. Dan maar wijselijk beslist om me terug te laten inlopen. Onze ervaren rot Pascal begon dan samen met Eric en Jurgen Meys een treintje te vormen. Deze mannen deden dat perfect en Jurgen heeft zich volledig in het rood moeten fietsen om tot aan de voet van de laatste spurthelling te geraken (heel sterk van Jurgen !). Dat was dan het moment om de spurt in te zetten, dacht André. Overtuigende winnaar was Peter De Boeck, gevold voor Joris Geevaert en opkomend talent Jelle De Roeck.

Na de bevoorrading, taarten en cola, en de nodige foto’s is de terugweg ingezet. Deze werd ook niet gespaard van de nodige platte banden. Op de baan naar Chièvres werd de snelheid eens goed in de hoogte geschoten. Eerst door slechts een paar man, maar uiteindelijk werden deze bijgestaan door een 10-tal anderen om uiteindelijk snelheden van rond de 50km/h te behalen. Met een lichte zijwind was dit niet slecht. En ook zeker een vermelden waard, onze enige vrouw in de club kwam er gewoon rustig mee ronddraaien. Heel sterk Kelly !

Van Chièvres naar Silly was alles weer wat rustiger, in deze sterke tegenwind namen Bjorn Lison, Joris en Peter daar vooral het kopwerk voor zich. Het was al in Bassily dat Philip Helmus (wie anders !?) de finale richting Viane al op gang trok. Een 15-koppige groep reed er weg, verschil werd voornamelijk gemaakt op de helling richting autostrade. Het moet vader De Roeck inspireren om zijn zoon zo goed te zien rijden dat hij het vanop de eerste rij wil volgen, jaja, onze Pascal was mee! Er werd steeds goed rondgedraaid en het was Pascal zelf die net voor de afdaling richting eindstreep de debatten opende. Pascal zette fors aan en het was voor iedereen alle hens aan dek om mee te zijn. Beneden in de bocht vond de voorzitter het de moment al om de spurt aan te zetten en niemand geraakte nog in het wiel. 2de spurtoverwinning van de dag was een feit.

Zelfs met een hevige donderbui, 6 platte banden en 1 valpartij mogen we toch spreken van een mooie klassieker. Dus reden genoeg om er enen gaan op te drinken in het oudenbergshof (op het terras), maar ‘t was zoals de rit, met hinderlagen, want ook daar heeft een bui ervoor gezorgd dat we onderdak moesten gaan zoeken…

Flickr

Foto en filmpjes op Flickr

Alle foto's en filmpjes van onze klassieker zijn te bekijken op onze Flickr pagina.
Flickr