Elke zichzelf respecterende wielerliefhebber (en vooral als onze club uit Geraardsbergen komt) is van mening dat sinds de aanpassing van de aankomst van de RVV en vooral het schrappen van de muur, de ronde veel van zijn waarde heeft verloren.
Daarom besloten wij, onder het alziende oog van Pascal, om een mini RVV te rijden met onze club in de vlaamse ardennen met als apotheose een aankomst op de muur van Geraardsbergen.
De benen werden al een eerste keer op de proef gesteld in Everbeek waar het tempo al stevig strak werd gehouden om de benen toch wat gewoon te maken aan de 8 hellingen die ons te wachten stonden.
En ja, na een snelle afdaling richting Ronse waarbij we onze gekende ploegentijdrit aan het rijden waren, was de tweede helling ‘De kruisberg’ aan de beurt en hier werd al een eerste keer het verschil gemaakt tussen de klimmers en de rest van de ploeg maar iedereen kwam zonder kleerscheuren boven aan.
Een paar kilometers verder in Nukerke was het de beurt aan de ‘Kortekeer’ wat voor enkele de eerste kennismaking was met deze helling en zoals ze in het dialect ginder zeggen ’twas ne ketten keer é menheer’.
Pascal had nadien de ‘eikenberg’ op zijn programma staan maar onze Kurt mocht met de camionette niet op de berg en daarom besloten we rechtsomkeer te maken en ‘Ladeuze’ te beklimmen. Aan de voet van deze helling kan je lekker eten maar we hadden geen tijd om te genieten en de lange uitloper was toch voor velen en geseling van de spieren.
De volgende helling was de ‘Ledeberg’ die aan een mooi tempo werd beklommen en eens boven werd er mooi op de ganse groep gewacht want even uitrusten was toch nodig om de ‘Berendries’ te beklimmen. Je zag dat niet de kilometers maar wel de hoogtemeters zijn tol begon te eisen maar eens boven kon iedereen even uitrusten in de afdaling om zo richting de ‘Valkenberg’ te rijden. Echter voor Stijn was de kramp in zijn benen niet te harden en moest hij op zijn tanden bijten om tot boven te geraken.
Pascal besloot om het dan iets rustiger aan te pakken richting Flobecq om een finale in te lassen vanaf Everbeek-Boven tot aan de muur van Geraardsbergen. En jawel, een kleine groep kon zich afscheiden richting Geraardsbergen om zo de muur te beklimmen.
Jammer dat de verslaggeven voor het rode licht stond omdat ik geen idee heb wie er gewonnen heeft maar … iedereen die boven is geraakt mag zichzelf als winnaar catalogeren.
Het was een mooie rit met een mooie afsluiter op de flanken van de muur waar een groepsfoto werd genomen van de flandriens.
En ja, de ronde hoort thuis in Geraardsbergen!
