Blijkbaar hebben enkele leden de rit van vorige week nog niet goed verteerd (of is hun piekmoment al over) want de opkomst van deze editie was aan de magere kant. Maar onder leiding van de herstelde beer ‘Stephan die nooit opgeeft’ vertrokken we richting Flobecq waar de eerste regendruppels roet in het eten probeerde te gooien. Maar zoals ‘echte’ beren zijn, kon zelfs deze lichte regenval ons niet tegenhouden.
Het parcour werd wat aangepast in functie van de regen waardoor het tempo flink de hoogte in ging. En zoals het een echte ploeg beaamt nam iedereen binnen de ploeg zijn rol op. De kopmannen staken zich weg voor de finale in Lessen en de knechten buikten tegen de regen en de wind.
Een eerste test op de Kluisberg was er eentje voor de Froomes onder ons waardoor het voor sommigen breken of barsten was maar eens bergaf kwamen de Sagans de verloren tijd dichtrijden waardoor een samensmelting in Mont de l’enclus een feit was.
Daarna trokken we de registers open richting Ronse maar onze kapitein Stephan verkoos ervoor om gezamenlijk de klim aan te vatten richting Ellezelles zodat eens de top bereikt iedereen zijn kans mocht wagen.
De laatste kilometers werden aan een mooi tempo gereden waardoor een ontsnapping een onmogelijk opdracht bleek te zijn en we met andere woorden een massasprint mochten verwachten. De sprint werd uiteindelijk gewonnen door sterke Alex die nog de Alpen benen had. Knap afgewerkt van onze Alex.
