Geen stralende zon aan de start. Er was zelfs kans op wat lichte regen. Bijgevolg is door bestuur besloten om met beide groepen samen te rijden. En het was Davy Duchau die de grote groep op sleeptouw nam voor terug een mooi parcours richting Flobecq, Ronse, Ellezelles, Frasnes. Een streek waarin zeker wat hoogtemeters zouden moeten overwonnen worden (om precies te zijn, 1094m in totaal). Na een rustige start (2 aan 2) was het wachten tot aan de Potteree waar André De Roeve zijn berg tegenkwam. De eerste versnelling was dus een feit en onze A-krijger Eric De Ryst kon ook niet meer blijven stilzitten. André werd door de kopgroep van het ‘peleton’ al vlug gegrepen (misschien te overmoedig?) en eens boven werd er mooi gewacht op iedereen. Na een mooie lange afdaling en wat gedraai kwamen we aan de voet van La Houppe. Philip Helmus zorgde direct voor een strak tempo en enkel Eric, Peter, Johan en Davy konden mee. Van daaruit ging het richting Ronse via Louise-Marie waar er terug stevig werd doorgefietst met als resultaat dat de groep in 2 brak. In Ronse werd er terug zorgvuldig gewacht (zo moet het zijn) en reden we allen samen, rustig, richting Ellezelles. Het was tijd om wat te eten want eens de Bois de Hubermont in zicht was het terug alle hens aan dek om mee te zijn. Peter nam aan de voet het tempo over en eens boven was het Fré, Philip, Eric, Pol die overnamen. In de afdaling kwamen er nog een 15-tal renners terug om uiteindelijk door te fietsen tot in Frasnes. Echt doorfietsen was het nog niet, want de echte finale moest nog volgen. In Franses was het de moment om de maag nog wat te vullen want een beetje verder op de Route d’Ath, vlak voor de berg naast de autosnelweg, was het Philip en Davy die op hun kousevoeten wegreden. Peter en Eric zagen het gevaar en reden er op hun 53 naar boven om net voor de top aansluiting te vinden. Er werd dan niet meer gewacht en met 4 werd er rondgereden. Enkel toen we wat verder links in moesten rijden richting Lahamaide werd wat ingehouden om te kijken dat de achtervolgers duidelijk wisten langs waarop. Philip deed nog teken met de arm om ons proberen in te halen, maar tevergeefs. Het viertal reed sterk door richting finale Lessen en het was enkel hele sterke Fré die ons nog te pakken kreeg net voor de Legumenberg. Was het nu om van de inspanning wat te bekomen of uit respect om het viertal niet direct achter te laten, maar hij bleef bij ons tot aan de sprint in Lessen. In de bocht aan de watertoren werd het tempo terug de hoogte in getrokken door Philip en Peter, en het was uiteindelijk Fré die de sprint inzette. Enkel Davy kon nog mee in het wiel om net voor de streep nog te jumpen naar de overwinning.
In de achtervolging hebben o.a. Alex, Nikola en ene Johan De Roeck heel sterk gereden (zo was toch te horen aan de vele commentaren), maar ondanks het aanhoudende, hoge tempo van Johan kwamen ze geen meter dichter. Wie toen dacht dat het gedaan was had het mis. Er werd nog een ommetje gereden via Ghislenghien, Bassily, Bever. In Bever richting Herhout werden nog de laatste krachten uit het lijf gereden om nadien rustig met z’n allen riching de markt te rijden.
Met 110km en 1094 hoogtemeters EN een gemiddelde van bijna 33km/h werd de gezamelijke zondagsrit afgesloten op een terrasje. Proficiat aan allen.
